äTa książka jest dla pasjonatów wiedzy o świecie. To elitarne grono, a jeszcze bardziej elitarna jest grupa przewodników po tym labiryncie, jakim jest współczesny świat. Jednym z owych przewodników jest Krzysztof Mroziewicz. Nadaje się do tej roli doskonale, bo znaczną część swego długiego zawodowego życia spędził jako korespondent i reporter zagraniczny, a był też dyplomatą w Azji. Widzę w nim dziennikarza pokroju Ryszarda Kapuścińskiego, stawiającego sobie, ale i czytelnikowi wysokie wymagania: nie wystarczy opisać, możliwie jak najtrafniej, trzeba spróbować zrozumieć, o ile możliwe u bez gniewu i uprzedzenia. Ba, ale czy to możliwe, gdy tematy podejmowane przez Mroziewicza ociekają krwią i łzami? Zachęcam do przekonania się samemu, poprzez lekturę; sam uważam, że relacje i refleksje Mroziewicza są rarytasem w dobie multimediów. (a) W istocie książka Mroziewicza jest nie tylko rodzajem kroniki i rozumowanego leksykonu polityki i cywilizacji w początkach XXI wieku, ale też dziełem o ambicjach literacko-filozoficznych, theatrum mundi. I to mnie w nim szczególnie zafrapowało". Adam Szostkiewic POLITYKA, Dział Polityczny Krzysztof Mroziewicz u niepraktykujący geofizyk, w okresie studiów uniwersyteckich - aktor, kierownik klubu äHybrydyö, zastępca redaktora naczelnego tygodnika äitd.ö. Dziennikarz, komentator äPolitykiö oraz programów ä7 dni światö, äTo był dzień na świecie ö i innych, znawca tematyki międzynarodowej, były doradca ministra spraw zagranicznych, członek Akademii Telewizyjnej, Przewodniczący Kapituły Wiktorów. Wiedzę o świecie zdobywał będąc dziennikarzem redakcji zagranicznej PAP, korespondentem zagranicznym w Azji, korespondentem wojennym w czasie sowietyzacji Afganistanu, w latach 1996 u 2001 Ambasadorem RP w Indiach, Sri Lance i Nepalu. Przez dwie kadencje wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Korespondentów Zagranicznych w Azji Południowej. Prowadzi zajęcia dla studentów Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego i innych wyższych uczelni. Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. trzy Wiktory, Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego oraz medal z okazji 300-lecia tego Uniwersytetu, a także odznaczenie Honoratio Gratias przyznawane przez Wyższą Szkołę Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, w której jest wykładowcą. Doświadczenia pracy dziennikarskiej, a także osobiste refleksje i analizy zawarł w książkach: äGuantanamera. Korespondencja z Hawanyö, äIstmo. Biuletyn wiadomości dobrego i złegoö, äKabul w okresie postuö, äUcieczka do Indiiö, äSyberia. Wzdłuż Jenisejuö (z Z. Żyburtowiczem), äDziennikarz w globalnej wiosceö, äEkstazja. Podróże z Afrodytąö, äCzas pluskiewö oraz öPrawdy ostateczne Ryszarda Kapuścińskiegoö. Autor ponad 50 artykułów naukowych i analiz w pracach zbiorowych.