Pani Bovary to opowiesc o kobiecie znudzonej monotonia zycia codzienngo. Powiesc rozpoczyna sie krotka historia zycia Karola Bovary. Zostal on lekarzem, bo tak chcieli jego rodzice. Szybko ozenil sie z kobieta duzo starsza od siebie. Zmarla ona szybko i Karol nie myslal za bardzo o ponownym ozenku. Do chwili spotkania Emmy. Obydwoje bardzo sie w sobie zakochali i szybko sie pobrali. Karol jest kompletnie zakochany w zonie, zauroczony doslownie kazdym jej ruchem, gestem. Poczatkowo Emmie bardzo to schlebialo, z czasem zaczelo jej ciazyc zachowanie meza. Emma zaczyna cierpiec na depresje, znajomy lekarz proponuje jej zmiane klimatu. Karol oczywiscie postanawia zrobic wszystko, by zona jak najszybciej wyzdrowiala. Przeprowadzaja sie wiec na wies. Poczatkowo wszystko dobrze sie uklada, jednak Emme szybko zaczyna nudzic wiejskie zycie. W mlodosci czytala francuskie romanse, ktore wypaczyly jej wizerunek milosci. Teraz coraz czesciej marzy wlasnie o takim rycerzu na lsniacym koniu. Rozpoczyna romansowac - najpierw z Rudolfem, potem z Leonem. W tym czasie Karol nawet nie podejrzewa zony o mozliwosc zdrady. Pozwala jej na spotkania z Rudolfem, gdyz mysli, ze ten jedynie uczy jej jezdzic konno. Pozniej sam wysyla zone do miasta - ma sie tam uczyc gdy na fortepianie. Ta jednak potajemnie spotyka sie w hotelu z Leonem. Emma bardzo teskni za "swiatowym" zyciem - raz zostaje zaproszona wraz z mezem na wielki bal. Bedzie wspominac go do konca zycia i marzyc, by miec choc jeszcze raz mozliwosc uczestniczenia w takim wydarzeniu. Emma wpada w koncu w klopoty finansowe - ciagle zachcianki sprawily, ze miala ogromny dlug u sprzedawcy blawatnego. Zmuszona jest sprzedac rodzinna posiadlosc - nie mowi nic o tym mezowi. Te pieniadze jednak nie wystarczaja, Emma aczyna wyprzedawac co cenniejsze rzeczy. W koncu do domu przychodzi komornik, zeby spisac wszystkie rzeczy. Zdesperowana Emma, przerazona konsekwencji wlasnych czynow wykrada z laboratorium znajomego aptekarza arszenik i lyka go i umiera. Karol po czasie dowiaduje sie o romansach zony. Spotyka sie nawet z Rudolfem i wybacza mu. Na koncu powiesci rowniez umierak, w chwili smierci trzyma w rekach pukiel wlosow zony. Gustaw Falubert mial powiedziec "Pani Bovary to ja" - tym sposobem mowi nam, ze w kazdym z nas tkwi jakas namietnosc, niespelniona pokusa zrobienia czegokolwiek. Nie jestesmy w stanie do konca zapanowac nad swoimi rzadzami. "Pani Bovary" to prykladowa powiesc francuskiego naturalizmu.