Na podstawie przeprowadzonych studiów literaturowych poświęconych procesowi rozwoju przedsiębiorstw oraz jego uwarunkowaniom uznano, że identyfikacja tych ostatnich jest zagadnieniem ważkim, a stała ewolucja w tym zakresie kwalifikuje ten problem do grupy aktualnych i nie do końca zbadanych. Rozpoznanie i ocena zewnętrznych determinant rozwoju przedsiębiorstw są możliwe pod warunkiem, że wyraźnie zostanie zdefiniowany sektor ich działania. Każdy z nich ma własną specyfikę, dlatego zbiory zewnętrznych determinant rozwoju funkcjonujących w nich podmiotów gospodarczych są odmienne, a kierunki i siły ich oddziaływania na przedsiębiorstwa - zróżnicowane. W związku z tym zdecydowano, że ze względu na duże znaczenie przemysłu stoczniowego dla gospodarki krajowej badania zostaną skoncentrowane na ocenie wybranych zewnętrznych uwarunkowań rozwoju polskich stoczni produkcyjnych. Ich wyniki przedstawiono w niniejszym opracowaniu. Główną hipotezą badawczą, którą poddano weryfikacji, jest następujące twierdzenie: w aspekcie przemian zachodzących w globalnym sektorze budownictwa okrętowego, a zwłaszcza dominacji stoczni azjatyckich, polskie stocznie produkcyjne powinny kontynuować budowę nowego tonażu, ale o określonej strukturze rodzajowej. Podstawą do kształtowania takiego portfela zamówień jest znajomość zewnętrznych uwarunkowań ich rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem przyszłej wielkości i struktury przewozów głównych ładunków masowych transportowanych drogą morską, perspektyw rozwoju wielkości flot statków towarowych wykorzystywanych do ich przewozów, a jednocześnie będących przedmiotem obecnej lub przyszłej specjalizacji produktowej polskich stoczni oraz lokalnych warunków rozwoju stoczni produkcyjnych tworzonych głównie przez państwo. Wielość i różnorodność tych czynników wymaga zarówno indywidualnego jak i zintegrowanego rozpatrywania w ujęciu nie tylko ex post, ale przede wszystkim ex ante. Należy przy tym wziąć pod uwagę realne możliwości pozyskiwania przez polskie stocznie nowych zamówień na budowę określonych typów statków, a więc analizować ten problem w świetle silnej konkurencji pozostałych, ważniejszych uczestników tego rynku. Badaniami objęto lata 1993-2002, uwzględniono też sytuację, jaka ukształtowała się w 2003 roku. Ze względu na wymagania metodologiczne i w trosce o jakość uzyskanych wyników zdecydowano, że na potrzeby szacowania funkcji trendów badanych zmiennych i ich ekstrapolacji okres ten zostanie poszerzony o lata 1982-1993. Ostatecznie część egzemplifikacyjno-weryfikacyjna pracy, poświęcona analizie globalnych determinant rozwoju światowych stoczni produkcyjnych, objęła lata 1982-2002, a lokalnych uwarunkowań ich rozwoju - lata 1993-2002.