10 lat po Widnokręgu u nowa wielka powieść Wiesława Myśliwskiego. Narrator w monologu skierowanym do tajemniczego przybysza dokonuje bilansu całego życia. W jakim stopniu sam wpłynął na swój los, a jak bardzo ukształtowały go traumatyczne doznania z dzieciństwa i zakręty polskiej historii? Powieść Myśliwskiego to swoista medytacja nad rolą przeznaczenia i przypadku w ludzkim życiu. Piękna, mądra książka, do której chce się powracać. Traktat o łuskaniu fasoli wzbudził szerokie zainteresowanie jeszcze przez premierą. äWiesław Myśliwski jest zaprzeczeniem gwiazdora u nie udziela się w telewizji i nie zabawia tłumów. Po prostu myśli i tworzy piękne powieściö u pisał Dariusz Nowacki w äNewsweekeuö z 30 kwietnia 2006 r. Natomiast Zdzisław Pietrasik z äPolitykiö nie zawahał się zapytać autora o intrygujący tytuł powieści: äTo łuskanie fasoli dręczyło mnie chyba ze 30 lat. Jak pan wie, to był taki rodzaj sąsiedzkich posiadów, kiedy równocześnie z łuskaniem fasoli prowadziło się rozmowy na wszystkie możliwe tematy. Te rozmowy dotyczyły i zdarzeń bieżących, i dawnych, snów, duchów, tego i tamtego świat, Boga, pojedynczych i zbiorowych doświadczeń, mędrkowało się, filozofowało, słowem nie było granic, słowa prowadziły ludzi w przeróżnych kierunkach. Uczestniczyły w tym i kobiety, i mężczyźni, starzy, młodzi, także dzieci. Czasem sobie myślę, czy nie dlatego sadzono tyle fasoli, bo o ile pamiętam, tak dużo się jej nie jadło. I kiedy przypominałem sobie ten zwyczaj z dzieciństwa, zacząłem się zastanawiać, jak przełożyć ową mowną strukturę zwyczaju na strukturę pisania książkiö u mówił Wiesław Myśliwski w rozmowie z dziennikarzem tygodnika (äPolitykaö nr 17/18 (2552), 29 kwietnia u 6 maja).