Prezentowana praca ma przybliżyć prawne i ekonomiczne zasady funkcjonowania zakładów ubezpieczeń na europejskim rynku oraz wskazać ich ewolucję. Praca omawia szczegółowe rozwiązania w zakresie ubezpieczeń bezpośrednich, pomijając uregulowania w zakresie koasekuracji, będące niejako prekursorem liberalizacji całego rynku, niemniej tracące znaczenie wskutek wprowadzenia przepisów trzech generacji dyrektyw, które zostaną poddane szczegółowej analizie.W pracy opisane zostaną rozwiązania dotyczące całego rynku ubezpieczeniowego, wszystkich zakładów ubezpieczeń, niezależnie od grup ubezpieczeń, w jakich działają. Pominięte natomiast zostaną regulacje odnoszące się do poszczególnych produktów ubezpieczeniowych, ponieważ nie wiążą się one bezpośrednio z możliwością korzystania przez podmioty rynku z traktatowych swobód, a służą udoskonaleniu oferty produktowej oraz zabezpieczeniu interesów grup klientów wynikających ze specyfiki poszczególnych produktów. Z tego powodu przemilczana zostanie kwestia m.in. tzw. IV generacji dyrektyw, ponieważ odnoszą się one głównie do zagadnień dotyczących ubezpieczeń komunikacyjnych.Tak dobrany zakres tematyczny sprawi, że niniejsze opracowanie może dać kompleksowy i szczegółowy opis struktur organizacyjnych wspólnego rynku w sektorze ubezpieczeń, którego częścią są już także polscy ubezpieczyciele.Praca ma charakter teoretyczny. Jej przygotowanie wymagało przeprowadzenia bogatych studiów literaturowych oraz przeglądu specjalistycznej publicystyki. Niezbędną była również dogłębna analiza treści aktów pierwotnego i wtórnego prawa europejskiego. Dla potrzeb oceny rozwoju wspólnotowego rynku ubezpieczeniowego wykorzystane zostały dane statystyczne publikowane przez CEA, Swiss Re i Eurostat